vrakka meaning in english

[Tel. from vrayyu.] n. A piece, fragment, bit. tunuka, badda. vrakkapayu vrakka-payu. v. n. To be cut, tegu. vrakkaparu vrakka-paru. v. n. To be cut or split. cilu, bhedillu. vrakkalincu vrakka-lintsu. v. a. To split or break in pieces, baddaluceyu. vrakkalinta vrakka-linta. n. The act of cutting in pieces. vraccu vratstsu. v. a. To tear to pieces. cilcu, pagalcu, bhedincu. “alabalambulujocci yaratuluvracci ravulagottivaranamulagatti.” HD. i. 1112.